300 mijë ushtar të armikut po afrohen drejt nesh!!!.
Sulltani i jep këtë përgjigje:
- Edhe ne po i afrohemi atyre..
********
-Kur e dënuan Sokratin me vdekje, e shoqja i shkoi pranë dhe i tha "po të ekzekutojnë pa të drejtë"...
Sokrati i përgjigjet:
- Pse si dëshiroje ti, të më ekzekutojnë me te drejtë?!
*********
-Në një mbledhje një njeri i drejtohet Mehmet Akifit për ta poshtëruar.
-Më falni, veterinar jeni ju???
Mehmet Akif pa e prishur terezinë:
-Po ju dhemb ndonjë vend???
*********
Një ditë filozofi Diogjeni ndeshet në një rrugicë me një njeri shumë të pasur e mendjemadh. Rrugica ishte aq e ngushtë sa po të mos hapte rrugë njeri nuk mund të kalonin. I pasuri i tha Diogjenit që nuk e hapte rrugën ndonjë njeriu të rëndomtë. Diogjeni duke i hapur rrugën ia ktheu:
- Ndërsa unë po...
*********
Javuz Sulltan Selimi si shumë sulltan tjerë të Osmanëve nuk e tregonte asnjëherë vendin që po nisej për të luftuar. Në prag të një lufte, një ministër iu lut shumë që t'i tregonte vendin të cilin do të sulmonin. Sulltani e pyeti:
-A di ti të mbash sekret?
-Po ,di.
- E po edhe unë di.
*********
- Një nga qeveritarët e Francës u ngritë të kritikonte Napoleonin dhe duke vënë gishtin në hartë tha: "Në fillim duhet të pushtojmë këtë pjesën këtu, pastaj këtë e atë".
Napoleoni iu përgjigj:
- Nëse ato vende mund të merreshin vetëm me një të lëvizur të gishtit,edhe unë ashtu si thua ti, do të kisha vepruar...
********
-Pyetën një Filozof
-A i beson Fatit?
Filozofi iu përgjigj:
-Patjetër, ndryshe skam si të shpjegoj sukseset e njerëzve që nuk i dua...
*********
Njëherë sulltani i Egjiptit u zëmërua me Hakim Nabulsin dhe e vendosi në një kopsht bashkë me Luanët. Një luan iu afrua, i morri erë dhe më pas e la. Kur shpëtoi nga kjo sprovë, njerëzit e pyetën më pas: "Allahile çfarë mendoje në ato qaste kur t'u afrua luani dhe të merrte erë?"?
Ky iu Përgjigjet: Në ato qaste po falesha dhe mendoja nëse pështyma dhe jargët e tij janë të pastra apo te fëlliqura, pasi që kisha frikë se mos po ma prish abdesin dhe të vdesë si i papastër"
*********
Një fshatar duke udhëtuar me devenë e tij në shkretëtirë ndeshet me një burrë me buzë të thara nga etja e që mezi ecte nga lodhja. Fshatari zbriti nga deveja dhe i dha ujë për të pirë. Burri pasi piu ujin i dha një të shtyrë fshatarit. Pastaj i hipi devesë dhe filloi t'ia mbathte.
Fshatari e thërret nga mbrapa.
Hej, Mirë, në rregull. Merre devenë dhe ik, por kam një lutje për ty. Të lutem mos ia trego askujt këtë ngjarje!!!
Hajduti i çuditur nga kjo kërkesë ndaloi pak dhe e pyeti për arsyen. Fshatari i dha këtë përgjigje që duhet të jetë mësim për të gjithë:
"Po ta tregosh këtë, kjo ngjarje do të përhapet kudo dhe njerëzit nga frika nuk do t'i ndihmojnë më nevojtarët (lypësit) që i shohin në rrugë"
Përgatiti:
Kerim Gashi
0 Comments